9.0 KiB
ਰੂਪ ਕਿਉਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ
ਪਾਠ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਤੱਤ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪਾਠ ਦਾ ਰੂਪ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ. ਇਹ ਅਰਥ ਲਈ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ "ਕੰਟੇਨਰ" ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ. ਇਹ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਤੇ ਅਸਰ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਸਮਝਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਤਾਂ ਰੂਪ ਦਾ ਵੀ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਮਤਲਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜ਼ਬੂਰ 9:1-2: ਦੇ ਦੋ ਤਰਜਮਿਆਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ ਨੂੰ ਦੇਖੋ.
ਨਵੇਂ ਜੀਵਨ ਸੰਸਕਰਣ ਤੋਂ:
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਾਂਗਾ. ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮਹਾਨ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਾਂਗਾ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ. ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਗਾਵਾਂਗਾ, ਹੇ ਪਰਮਪ੍ਰਧਾਨ!
ਨਵੇਂ ਸੋਧਿਤ ਮਾਣਕ ਸੰਸਕਰਨ ਤੋਂ
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਾਂਗਾ;
ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਅਦਭੁਤ ਕੰਮਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਾਂਗਾ.
ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਆਨੰਦ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਵਾਂਗਾ;
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਗਾਵਾਂਗਾ, ਹੇ ਪਰਮਪ੍ਰਧਾਨ.
ਪਹਿਲਾ ਸੰਸਕਰਣ ਪਾਠ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਗਏ ਰੂਪ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਜ਼ਬੂਰ ਦੀ ਹਰੇਕ ਲਾਈਨ ਨੂੰ ਇਕ ਵੱਖਰਾ ਵਾਕ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ.
ਦੂਸਰੇ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ, ਪਾਠ ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕਾਵਿ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਦਾ ਟੀਚਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਹੈ, ਪੰਨੇ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਲਾਈਨ ਤੇ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਹਰੇਕ ਲਾਈਨ ਦੇ ਨਾਲ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੈਮੀ-ਕੌਲਣ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਦੂਸਰੀ ਲਾਈਨ ਦੇ ਨਾਲ. ਇਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸਮਾਨ ਚੀਜ਼ਾ ਹਨ. ਤੀਜੇ ਅਤੇ ਚੌਥੇ ਸਤਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਹੈ.
ਦੂਜੇ ਪਾਠ ਦਾ ਪਾਠਕ ਇਹ ਸਮਝ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਇਹ ਭਜਨ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਜਾਂ ਇੱਕ ਗੀਤ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੂਪ ਜੋ ਉਸ ਕੋਲ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਸੰਸਕਰਣ ਦੇ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਪਾਠ ਦੇ ਰੂਪ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ ਭੇਜੀ ਗਈ ਸੀ. ਪਹਿਲੇ ਸੰਸਕਰਣ ਦੇ ਪਾਠਕ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਭਜਨ ਇਕ ਗਾਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ. ਸ਼ਬਦ ਇਕ ਖੁਸ਼ੀ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ. ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਇਕ ਗੀਤ ਗਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਰੂਪ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਨਵੇਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਕਰਨ 2 ਸੈਮੂਏਲ 18:33 ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵੀ ਦੇਖੋ:
"ਹੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ! ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ! ਜੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬਗੈਰ ਹੀ ਮਰ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ- ਹੇ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ!"
ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਇਹ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਆਇਤ ਦੇ ਇਸ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਅਰਥ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, "ਕਾਸ਼ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ ਦੀ ਥਾਂ ਮਰ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ." ਇਹ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਅਰਥ ਦਾ ਸੰਖੇਪ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਰੂਪ ਸਿਰਫ ਉਸ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲੋ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਵਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਦੁਹਰਾਓ "ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ" ਕਈ ਵਾਰ, ਨਾਮ ਦਾ ਅਭਿਆਸ "ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ." ਭਾਵ "ਹੇ," ਇੱਛਾ ਰੂਪ "ਜੇ ਸਿਰਫ…" ਸਭ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਡੂੰਘੀ ਤ੍ਰਾਸਨਾ ਦੀ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਸੰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੁੱਤਰ ਖੋ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਪਰ ਰੂਪ ਦਾ ਮਤਲਬ ਵੀ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, 2 ਸੈਮੂਏਲ 18:33 ਲਈ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੂਪ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰੋ ਜੋ ਅਸਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਉਸੇ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸੰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਪਾਠ ਦੇ ਰੂਪ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਰੂਪ ਕਿਉਂ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ. ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਵੱਈਏ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਫੈਲਾਉਣਾ ਹੈ? ਹੋਰ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਜੋ ਰੂਪ ਦੇ ਅਰਥ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ:
- ਇਹ ਕਿਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ?
- ਇਹ ਕਿਸ ਨੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ?
- ਕਿਸ ਹਾਲਾਤ ਵਿਚ ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ?
- ਕਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦ ਅਤੇ ਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਿਉਂ?
- ਕੀ ਸ਼ਬਦ ਬਹੁਤ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸ਼ਬਦ ਹਨ, ਜਾਂ ਕੀ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਖਾਸ ਹੈ?
ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਰੂਪ ਦਾ ਅਰਥ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਚੁਣ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜਿਸਦਾ ਟੀਚਾ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਅਰਥ ਹੈ.
ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਰਥ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਰੂਪਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਇਸੇ ਰੂਪ ਦਾ ਵੱਖਰਾ ਅਰਥ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ, ਅਰਥ ਨੂੰ ਉਸੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸਮੇਤ ਰੂਪ ਦਾ ਅਰਥ ਵੀ. ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪਾਠ ਦਾ ਰੂਪ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਵੇਗਾ. ਇਸ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਾਠ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਇਸ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ, ਕੁਝ ਦੁਹਰਾਉਣਾ, ਜਾਂ "ਹੇ." ਵਰਗੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਹ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰੋ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਟੀਚਾ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅਰਥ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇਗਾ.