11 KiB
বৰ্ণনা ।
সমান অৰ্থৰ সৈতে সমানতা হৈছে এক কাব্য় উপকৰণ যত এটা জটিল বিচাৰক দুই বা অধিক ভিন্ন ধৰণে ব্য়ক্ত কৰিব পৰা যায় । দুয়োটা বাক্য়াংশত সমান বিচাৰ ৰখাত জোৰ দিবলৈ বক্তাই এইদৰে কৰিব পাৰে । ইয়াক সমানাৰ্থী সমানতা বুলিও কোৱা হয়।
আমি দীঘলীয়া বাক্য়াংশ বা খণ্ডৰ বাবে “সমান অৰ্থৰ সৈতে সমানতা” শব্দ ব্য়ৱহাৰ কৰো যাৰ অৰ্থ সমান। আমি শব্দ বা চুটি বাক্য়াংশৰ বাবে “সমান অৰ্থৰ সৈতে সমানতা” শব্দ ব্য়ৱহাৰ কৰো যাৰ অৰ্থ সাধাৰণতে একে বস্তু বুজাই আৰু একেলগে ব্য়ৱহাৰ হয় ।
/ এজন মানুহে যিটো কৰে তেও সেই সকলোবোৰ দেখা পাই আৰু তেওঁৰদ্বাৰা লোৱা সকলোবোৰ পথ দেখা পাই.
প্ৰথম ৰেখাঙ্কিত বাক্য়াংশ আৰু দ্বিতীয় ৰেখাঙ্কিত বাক্য়াংশই একে অৰ্থ বুজায়। এই দুটা বাক্য়াংশৰ মাজত তিনি ধৰণৰ বিচাৰ সোমাই আছে। “বস্তু” “ঘড়ীৰ” লগত মিল খাই, “সকলোবোৰ কৰা হয়”, “সকলো পথৰ পৰা লোৱা হয়” আৰু এজন ব্য়ক্তিৰ লগত মিল খাই তেওঁ।
কবিতাত পৰ্যায়বাচী সমানতাৰ বহুতো প্ৰভাৱ পৰে।
কোনো বস্তু এবাৰতকৈ অধিক আৰু এটাতকৈ অধিক ধৰণে কোৱাতো বহুত মহত্বপূৰ্ণ আছে। এইটো শুনাসকলে বিভিন্ন ধৰণে এইটো কৈ বিচাৰৰ বিষয়ত অধিক গভীৰলৈ ভবাত সহায় কৰে। ই ভাষা কবলৈ সামান্য় ধৰণে উচ্চ আৰু সুন্দৰ কৰে।
কাৰণ এইটো এটা অনুবাদৰ বিষয়।
কিছুমান ভাষাত মানুহে কাৰোবাক এটা কথা কবলৈ অপেক্ষা কৰি নাথাকে , বেলেগ বেলেগ ধৰণে কয়। তেওঁলোকে আশা কৰে যে যদি দুটা বাক্য়াংশ বা দুটা বাক্য় হয় তেন্তে তাৰ অৰ্থ বেলেগ বেলেগ হব লাগে।সেইবাবে তেওলোকে এইটো নুবুজে যে বিচাৰৰ পুনৰাবৃত্তি বিচাৰৰ ওপৰত জোৰ দিবলৈ কাৰ্য্য় কৰে।
বাইবেলৰ পৰা উদাহৰণ।
আপোনাৰ বচন মোৰ ভৰিৰ দীপক আৰু পথৰ পোহৰ।
দুয়োটা বাক্য়ত এইটোৱে কোৱা হৈছে যে ঈশ্বৰৰ বচনে মানুহক জীয়াই থাকিবলৈ শিকায়। “দীপক” আৰু “পোহৰ” শব্দ দুটা সমান অৰ্থ হয় কাৰণ সেইটো পোহৰৰ কথা উল্লেখ কৰিছে আৰু শব্দ “মোৰ ভৰি” আৰু “মোৰ পথ” সম্বন্ধিত হয়, কিয়নো সেইবোৰ শব্দ খোজকাঢ়ি থকা ব্য়ক্তি উল্লেখ কৰা হয়।
যিহোৱাক প্ৰাৰ্থনা কৰা</>, আপোনালোক সকলো ৰাষ্ট্ৰ; তেওঁক বাহিৰ কৰি আনা, আপোনালোক সকলো!
এই কবিতাটোত দুয়োটা ভাগত লোকক প্ৰত্য়েক ঠাইতে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ কোৱা হয়। প্ৰশংসা আৰু প্ৰশংসা কৰা একে অৰ্থ বুজাই, ‘যিহোৱা’ আৰু ‘তেওঁ’ বুলি এজন ব্য়ক্তিক বুজাইছে, আৰু ‘আপোনালোক সকলো ৰাষ্ট্ৰ’ আৰু ‘আপোনালোক সকলো’ এজন ব্য়ক্তিক সন্দৰ্ভিত কৰিছে। যিহোৱাৰ বাবে তেওঁৰ লোকৰ লগত ওকালতি, আৰু তেওঁ হ’বই আদালতত বিতৰ্ক ইজৰাইলৰ বিৰুদ্ধে।
এই আয়তৰ দুটা ভাগে ইয়াকে কয় যে যিহোৱাৰ নিজৰ লোকক, ইজৰাইলৰ লগত গভীৰ অসহযোগ আছিল। এই দুয়োটা বেলেগ বেলেগ অসহযোগ বা লোকৰ দুটা বেলেগ বেলেগ সমুহ নহয়।
কূটনীতিৰ অনুবাদ।
যদি আপোনাৰ ভাষা বাইবেলৰ ভাষাৰ দৰে সমানতা অৰ্থত ব্য়ৱহাৰ হয়, এইটো এটা বিচাৰক মজবুত কৰা বাবে হয়, তেন্তে ইয়াক নিজৰ অনুবাদেত ব্য়ৱহাৰ কৰাটো উচিত হব। কিন্তু যদি আপোনাৰ ভাষা এইদৰে সমানতাৰ ব্য়বহাৰ নকৰে, তেন্তে নিম্নলিখিত কূটনীতিৰ অনুবাদত ব্য়ৱহাৰ কৰি বিচাৰ কৰক।
দুয়োটা খণ্ডৰ বিচাৰক এক কৰা। যদি এইটো বুজা যায় খণ্ডৰ ব্য়ৱহাৰ এইটোৰ কাৰণে কৰা হয় যে তেওঁ যি কয় সেইটো বাস্তৱত সচা হয়, আপুনি এনেবোৰ শব্দ ব্য়ৱহাৰ কৰিব পাৰে যিটো সত্য়ৰ ওপৰত জোৰ দিয়ে যেনে “বাস্তৱত” বা “নিশ্বিত” ৰূপত। যদি এইটো বুজা যায় যে খণ্ডৰ ব্য়ৱহাৰ এটা বিচাৰক শক্তিশালী কৰিবলৈ একলগ কৰা হয়, তেন্তে আপুনি “বহুত”, “সম্পূৰ্ণৰূপে”, “সকলো”ৰ দৰে শব্দৰ ব্য়ৱহাৰ কৰিব পৰা যায়।
কূটনীতিৰ অনুবাদসমুহৰ উদাহৰণ প্ৰয়োগ হয়।
দুয়োটা খণ্ডৰ বিচাৰক একলগ কৰা।
- এতিয়ালৈকে তোমাৰ লগত আছে মোক প্ৰতাৰনা কৰিছে আৰু মিছা কৈছে. ডেলিলাই এই বিচাৰত দুবাৰ জোৰ দি কলে যে তেওঁ বহুত চিন্তিত আছিল।
- এতিয়ালৈকে তোমাৰ লগত আছে নিজৰ মিছাৰে মোক প্ৰতাৰনা কৰিছা.
- যিহোৱা এজন ব্য়ক্তি যিয়ে যিকোনো কৰিব পাৰে আৰু সকলোবোৰ দেখা পায় তেওঁ যি পথ নিজৰ কৰি লয়। বাক্য়াংশ “সকলো পথ ই লয়” এক ৰূপক “সকলোবোৰৰ বাবে ই কৰে।
- যিহোৱা প্ৰত্য়েক বস্তুত মনোযোগ দিয়াএজন ব্য়ক্তিয়ে কৰে।
- যিহোৱাৰ বাবে তেওঁৰ মানুহৰ লগত অভিযোগ , আৰু তেওঁ ইজৰাইলৰ বিৰুদ্ধে আদালতত তৰ্ক কৰিব। এই সমানতা এক গম্ভীৰ অসন্মতিৰ বৰ্ণনা কৰা হয় যি যিহোৱাৰ দলৰ লোকৰ লগত আছিল। যদি ই অস্পষ্ট হয় তেন্তে বাক্য়াংশ সংযুক্ত হব পাৰে।
- যিহোৱাৰ বাবে তেওঁৰ মানুহৰ লগত অভিযোগ,ইজৰাইল।
যদি এইটো বুজা হয় যে খণ্ডৰ ব্য়ৱহাৰ ইয়াকে দেখাবলৈ কৰা হয় যাতে তেওঁ যিটো কয় সেইটো বাস্তৱত সচা হয়, আপুনি এনেধৰণৰ শব্দ ব্য়ৱহাৰ কৰিব পাৰে যি সত্য়ৰ ওপৰত জোৰ দিয়ে যেনে “বাস্তৱত” বা “নিশ্বিত ৰূপত।“
- যিহোৱা সকলোবোৰ দেখা পায় এজন ব্যক্তিয়ে নিজৰ দ্বাৰা লোৱা সকলোবোৰ পথ কৰে আৰু দেখা পায়।
- যিহোৱা বাস্তৱত দেখা পায় সকলোবোৰ এজন ব্য়ক্তিয়ে কৰে।
যদি এইটো বুজা যায় যে খণ্ডৰ ব্য়ৱহাৰ এটা বিচাৰক উত্তম কৰিবলৈ একেলগে কৰা হয়, আপুনি “বহুত” “সম্পৰ্ণৰূপে” বা “সকলো” ৰ দৰে ব্য়ৱহাৰ কৰা হয়।
- তুমি মোক প্ৰতাৰনা কৰিছাআৰু মোক মিছা কৈছা।
- সকলো তুমি মোক মিছা কৈছা।
- যিহোৱাই সকলোবোৰ দেখে যি এজন ব্য়ক্তিয়ে কৰে আৰু নিজৰ দ্বাৰা লোৱা সকলোবোৰ পথ দেখা পায়।
- যিহোৱাই দেখে একেবাৰে সকলোবোৰ সেইটো এজন ব্য়ক্তিয়ে কৰে।