6.6 KiB
12. Чиқиш
Исроилликлар Мисрдан хурсандчилик билан чиқардилар. Улар энди қул эмасдилар ва Худо ваъда қилган ерга кетаётган эдилар! Мисрликлар исроилликлар сўраган барча нарсани, ҳатто олтин, кумуш ва қимматбаҳо буюмларни ҳам бердилар. Исроилликлар Мисрдан чиқиб кетаётганларида бошқа ҳалқ вакиллари ҳам Худога ишониб, исроилликлар билан бирга Мисрдан чиқиб кетдилар.
Худо ҳамиша улар билан бирга бўлиб, уларни етакларди. Улар шунчаки Унга эргашишлари керак эди. Худо исроилликлар олдида кундуз куни устун шаклидаги булутда, кечаси эса устун шаклидаги оловда юрарди.
Бир неча кундан кейин фиръавн ва унинг ҳалқи ўз фикридан қайтдилар. Улар исроилликлар яна уларнинг қули бўлишини хоҳлаб қолдилар. Шунинг учун улар исроилликларнинг изидан қувиб кетдилар. Буни Худо қилган эди, токи барча одамлар Эгамиз фиръавндан ва бутун Миср худоларидан устун эканлигини кўрсинлар.
Исроилликлар улар томон яқинлашаётган Миср лашкарини кўрганларида, фиръавн аскарлари ва Қизил денгиз орасида тузоққа тушганларини тушундилар. Улар қаттиқ қўрқиб кетиб, Мусога шундай дердилар: “Чўлда ўлиб кетганимиздан кўра, мисрликларнинг қули бўлиб қолганимиз яхши эди!”
Мусо исроилликларга жавоб бериб деди: “Қўрқишни бас қилинглар! Бугун Худо сизлар учун жанг қилади ва сизларни қутқаради”. Сўнг Худо Мусога деди: “Халққа буюр, улар Қизил денгиз томон юрсинлар”.
Шу он Исроил халқини етаклаб келаётган устун шаклидаги булут жойидан қўзғалиб, халқ ва Миср лашкари орасига жойлашди. Кечаси эса булут устун кўринишидаги оловга айланди ва мисрликлар тун бўйи исроилликларга яқинлаша олмадилар.
Худо Мусога денгиз устида қўлини кўтаришни буюрди. Мусо қўлини кўтарганида Худо шамол юборди. Бу шамол денгиз сувларини ўнгга ва чапга ажратди ва шу тариқа денгизда йўл пайдо бўлди.
Исроилликлар денгизни қуруқ йўлдан босиб ўтдилар, уларнинг иккала томонида эса сув деворлари турарди.
Исроилликлар қочиб кетаётганини кўриб, мисрликлар қувишда давом этишни қарор қилдилар.
Улар денгиздаги йўл бўйлаб исроилликларнинг кетидан шошилдилар. Лекин Худо мисрликларни саросимага тушурди. Уларнинг жанг аравалари лойга ботди ва улар шундай деб қичқирдилар: “Қочамиз! Худонинг Ўзи исроилликлар учун курашмоқда!”
Барча исроилликлар денгизнинг нариги томонига ўтганида, Худо Мусога яна бир бор қўлини сувнинг устида кўтаришни буюрди. Мусо ҳудди шундай қилди ва сув яна ўз жойига қайтиб, мисрликларни босди. Мисрнинг бутун лашкари чўкиб кетди.
Исроилликлар мисрликларнинг ўлганини кўриб, Худога ишондилар ва Мусо Худонинг пайғамбари эканлигини тан олдилар.
Исроилликлар Худо уларни ўлим ва қулликдан қутқарганидан ғоят хурсанд бўлардилар. Энди улар Худога бўйсуниб, Унга эркин хизмат қила олардилар! Исроилликлар ўзлари эга бўлган озодликни нишонлаб, ҳамда Худо уларни Миср лашкаридан қутқаргани учун Уни улуғлаб, кўп қўшиқ куйлардилар.
Худо исроилликларга У халққа мисрликлар устидан ғалаба бериб, қулликдан озод қилганини хотирлаб, ҳар йили байрам қилишларини буюрди. Бу байрам Фисиҳ деб аталарди. Фисиҳ байрамига исроилликлар нуқсонсиз қўзичоқни сўйиб, уни хамиртурушсиз пиширилган нон билан ердилар.
Муқаддас Китоб ҳикояси Чиқиш 12:34-15:21 дан олинган