4.3 KiB
32. İsa Cinli Adamı ve Hasta Kadını İyileştiriyor
Bir gün İsa’yla havarileri tekneye binip gölün karşı yakasına, Gerasalıların yaşadığı bölgeye yollandılar.
Karşı yakaya vardıklarında cinli bir adam İsa’ya doğru koştu.
O adam çok kuvvetliydi, ona hiç kimsenin gücü yetmezdi. İnsanlar onun kollarını, ayaklarını zincirlerle bağlarlardı, ama cinli adam bağlarını parçalardı.
Adam mezarlar arasında yaşıyor, gece gündüz bağırıyordu. Üstünde giysi yoktu ve o sık sık kendini taşlarla kesiyordu.
Adam İsa’ya geldiğinde önünde diz çöktü. İsa cine, “Bu adamdan çık!” diye emretti.
Cinli adam yüksek sesle, “Benden ne istiyorsun, İsa, yüceler yücesi Tanrı’nın Oğlu? Yalvarıyorum, bana işkence çektirme!” diye bağırdı. O zaman İsa cine, “Adın ne?” diye sordu. Cin, “Adım Lejiyon’dur, çünkü biz çokluğuz” diye cevap verdi. (Lejiyon, Roma ordusunda birkaç bin askerden oluşan bir tümendi.)
Cinler İsa’ya, “Yalvarıyoruz, bizi bu bölgeden uzaklaştırma!” dediler. Orada bir yamaçta otlayan bir domuz sürüsü vardı. Cinler İsa’ya, “Bizi bu domuzların içine gönder!” diye yalvardılar. İsa, “Gidin.” dedi.
Cinler adamdan çıkıp domuzların içine girdiler. Domuzlar dik yamaçtan koşuşup göle atladılar ve boğuldular. Sürüde yaklaşık 2.000 domuz vardı.
Domuzları güdenler olup bitenleri görünce kente koşarak herkese İsa’nın ne yaptığını anlattılar. Kentteki insanlar gelip eskiden cine tutulan adamı gördüler. O giyinmiş durumda, sakin oturuyor, normal insan gibi davranıyordu.
İnsanlar korkuya kapıldılar, İsa’dan oradan ayrılmasını rica ettiler. İsa tekneye binip yola çıkacakken eskiden cine tutulan adam O’nunla gidebilmek için O’na yalvardı.
Fakat İsa ona dedi: “Hayır, evine gitmeni istiyorum. Git, dostlarına, akrabalarına Tanrı’nın senin için neler yaptığını, sana nasıl merhamet gösterdiğini anlat!”
Adam da gitti, İsa’nın onun için neler yaptığını herkese anlattı. Onun öyküsünü duyan herkes hayretler içinde kaldı.
Sonra İsa gölün öbür kıyısına döndü. Oraya varınca çevresinde büyük kalabalık toplandı, O’nu her yandan sıkıştırıyorlardı. Kalabalığın içinde on iki yıldır kanaması olan bir kadın vardı. İyileşmek için bütün parasını hekimlere harcamıştı, ama durumu daha da kötüleşmişti.
İsa’nın çok hastaya şifa verdiğini duymuştu, bu yüzden, “İsa’nın giysisine dokunabilsem şifa bulacağımdan eminim!” diye düşündü. İsa’ya arkadan yaklaşıp giysisine dokundu. Dokunduğu anda kanaması durdu!
Hemen içinden kuvvetin çıktığını hisseden İsa dönüp, “Bana kim dokundu?” diye sordu. Havariler ona şöyle dediler: “Kalabalık seni her yandan sıkıştırıyor. Nasıl olur da ‘Bana kim dokundu?’ diye soruyorsun?”
Kadın korkudan titreye titreye İsa’nın önünde diz çöktü. Sonra O’na ne yaptığını ve nasıl iyileştiğini anlattı. İsa ona, “İmanın seni kurtardı. Selâmetle git!” dedi.
Öykünün Kutsal Kitap’taki yeri: Matta 8:28-34; 9:20-22; Markos 5:1-20; 5:24b-34; Luka 8:26-39; 8:42b-48