2.8 KiB
4. Tanrı'nın İbrahim'le Ahdi
Tufandan yıllar sonra yeryüzünde insanlar yine çoğalmışlardı. Bütün insanlar aynı dilde konuşuyorlardı. Ancak yeryüzünü doldurmalarını buyuran Tanrı’ya karşı itaatsizdiler. Bir kent kurmaya başladılar.
Son derece kibirli olup, Tanrı’nın dediğine önem vermeyen insanlar, göğe erişecek kadar yüksek bir kule kurmakla uğraştılar. Tanrı, kötülük için birlikte çalışmaya devam etseler daha çok günah işleyebileceklerini biliyordu.
Bu sebeple Tanrı onların konuştukları dili karıştırarak birçok dillerin meydana gelmesini ve insanların yeryüzüne dağılmasını sağladı. Kurmaya başladıkları kente “karışık” anlamına gelen Babil adı verildi.
Üstünden yüzyıllar geçmişti. Tanrı Avram adında bir adama seslenip, “Ülkeni, aileni bırak ve sana göstereceğim torpağa git. Seni kutsayacak, büyük bir millet yapacağım. İsmini ünlendireceğim. Seni kutsayanları kutsayacak, seni lanetleyenleri lanetleyeceğim. Yeryüzündeki bütün halklar sayende kutsanacak.” dedi.
Avram Tanrı’ya itaat etti. Karısı Saray’ı, uşaklarını, sürülerini yanına alıp Tanrı’nın ona gösterdiği toprağa – Kenan ülkesine gitti.
Avram Kenan’a vardığında Tanrı, “Etrafına bak! Gördüğün bu torpağın hepsini sana ve soyuna miras olarak vereceğim.” dedi. Avram o ülkede yerleşti.
Bir gün Avram Yüce Tanrı’nın kâhini Melkisedek ile rastlaştı. Melkisedek Avram’ı kutsayıp, “Yerin ve göğün Sahibi Yüce Tanrı Avram’ı kutsasın!” dedi. Avram da sahip olduğu her şeyin onda birini Melkisedek’e verdi.
Üstünden yıllar geçmişti, Avram’la Saray’ın bir oğlu olmamıştı. Tanrı Avram’a tekrar seslenerek soyunun gökteki yıldızlar kadar çok olacağını vadetti. Avram Tanrı’nın vaadine inandı. Vaadine inandığı için Tanrı Avram’ı doğru adam ilan etti.
Sonra Tanrı Avram’la bir ahit yaptı. Ahit, iki taraf arasındaki antlaşma anlamına gelir. Tanrı Avram’a, “Senin öz oğlun olacak ve Kenan toprağını senin soyuna vereceğim.” dedi. Fakat Avram’ın bir oğlu yoktu.
Öykünün Kutsal Kitap’taki yeri: Yaratılış 11-15