2.8 KiB
మనం
ఒక నిర్దిష్ట ఉద్దేశం కోసం, ఒక నిర్దిష్టమైన విధానంలో మానవుడిని సృష్టించడానికి దేవుని ఉద్దేశపూరిత, ఇష్టపూరిత నిర్ణయాన్ని సూచిస్తుంది.
మన...మనయొక్క...మన...
ఏక దేవుడు ఉన్నాడని బైబిలు బోధిస్తుంది, అయితే పాతనిబంధనలో “దేవుడు” పదం బహువచనంలో ఉంది, దేవుడు తనలో తాను మాట్లాడుకొనేటప్పుడు బహువచన సర్వనామాన్ని వినియోగిస్తాడు. దేవుని తన మహాత్యాన్ని వ్యక్తీకరించడానికి ఒక ప్రత్యేక విధానం అని కొందరు అర్థం చేసుకొంటారు, కుమారుడు, పరిశుద్ధాత్మతో తండ్రియైన దేవుడు మాట్లాడుతున్నాడని కొందరు అర్థం చేసుకొంటారు. ముగ్గురూ ఏక దేవుడే.
మన స్వరూపంలో
స్వరూపం అంటే ఒకరి లేక ఒకదాని భౌతిక ప్రాతినిద్యం. మనం దేవుని గుణగణాలు లేక లక్షణాలలో కొన్నింటికి ప్రాతినిధ్యం వహించడం లేక వాటిని చూపించే విధానంలో మానవులు సృష్టించబడ్డారు.
మన పోలిక
మానవులు దేవుని గుణలక్షణాలలో కొన్నింటిని పంచుకొంటారు, అయితే ఆయన లక్షణాలన్నిటినీ కాదు. ‘మానవుడు దేవుని పోలి ఉంటాడు అయితే ఆయనతో సమానం కాదు లేక ఆయనకు సమానంగా ఉండడు’ అని కనపరచే పదాలతో ఈ వాక్యమ అనువదించబడాలి.
అధికారం
భూమినీ, జంతువులనూ వినియోగించడంలో దేవుడు మానవులకు నిర్వహణ హక్కునూ, శక్తినీ, నడుపుదలనూ, నియంత్రణనూ ఇచ్చాడు.