ne_tw/bible/other/creation.md

2.5 KiB

सृष्‍टि गर्नु, सृष्‍टि, सृष्‍टिकर्ता

परिभाषा:

क्रियापद “सृष्‍टि गर्नु” को अर्थ हुन्छ‒ कुनै कुरोलाई अस्तित्वमा ल्याउनु । जे सृष्‍टि गरिएको छ, त्यसलाई “सृष्‍टि” भनिन्छ । परमेश्‍वरलाई “सृष्‍टिकर्ता” भनिन्छ, किनकि सारा विश्‍वमा भएको हरेक कुरोलाई उहाँले नै अस्तित्वमा ल्याउनुभयो ।

  • यस शब्दले परमेश्‍वरले संसारलाई सृष्‍टि गर्नुभयो भनी उल्लेख गर्दा यसको अर्थ हुन्छ, कि उहाँले शून्यताबाट सृष्‍टि गर्नुभयो ।
  • मानव-जातिले कुनै कुरो “सृष्‍टि गर्दा” यसको अर्थ हुन्छ, कि तिनीहरूले पहिले नै अस्तित्वमा भएका थोकहरूबाट यसलाई बनाए ।
  • कहिले काहीँ कुनै अमूर्त कुरोलाई व्याख्या गर्न “सृष्‍टि गर्नु” शब्दलाई आलङ्कारिक रूपमा प्रयोग गरिन्छ, जस्तैः शान्तिको सृष्‍टि गर्नु वा कसैमा शुद्ध ह्दय सृजनु ।
  • “सृष्‍टि” शब्दले परमेश्‍वरले पहिलो पटक सबै कुराको सृष्‍टि गर्नुहुँदा संसारको आरम्भलाई पनि जनाउन सक्छ । परमेश्‍वरले सृजनुभएको हरेक कुरोलाई साधारण रूपमा जनाउन पनि यसको प्रयोग गर्न सकिन्छ । कहिले काहीँ “सृष्‍टि” शब्दले संसारमा भएका मानिसहरूलाई मात्र पनि जनाउँछ ।