इश्माएल

परिभाषा:

इश्माएल अब्राहाम र मिश्री दासी हागारका छोरा थिए । पुरानो करारमा अन्य केही मानिसहरूका नाउँ पनि इश्माएल छन् ।

“इश्माएल” नाउँको अर्थ हुन्छ‒ “परमेश्‍वरले सुन्‍नुहुन्छ ।”
परमेश्‍वरले अब्राहामका पुत्र इश्माएललाई आशिष् दिने प्रतिज्ञा गर्नुभयो, तर परमेश्‍वरले आफ्नो करार स्थापित गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभएको छोरा तिनी थिएनन् ।
हागार र इश्माएललाई मरुभूमिमा पठाइँदा परमेश्‍वरले तिनीहरूको रक्षा गर्नुभयो ।
इश्माएल पारानको मरुभूमिमा बस्दा तिनले एक मिश्री स्‍त्रीसित बिहे गरे ।
नतन्याहका छोरा इश्माएल यहूदाका सैनिक अफिसर थिए जसले बेबिलोनी राजा नबूकदनेसरद्वारा नियुक्‍त शासकलाई मार्न मानिसहरूको एउटा समूहलाई अगुवाइ गरे ।
पुरानो करारमा चार जना अन्य मानिसको नाउँ पनि इश्माएल छ ।

(अनुवादका लागि सुझावहरूः नाउँहरूलाई कसरी अनुवाद गर्ने)

(हेर्नुहोस्ः अब्राहाम, अब्राम, बेबिलोन, बेबिलोनी, करार, मरुभूमि, उजाड-स्थान, मिश्र, मिश्री, हागार, इसहाक, नबूकदनेसर, पारान, सारा, साराई)

(०५-०२) त्यसैले, अब्रामले हागारसित बिहे गरे । हागारले एउटा छोरो जन्माइन्, अब्रामले तिनको नाउँ इश्माएल राखे ।
(०५-०४) “म इश्माएललाई पनि एउटा ठुलो जाति बनाउनेछु, तर मेरो करारचाहिँ इसहाकसित नै हुनेछ ।”