45 lines
7.6 KiB
Markdown
45 lines
7.6 KiB
Markdown
# ৩৮. যীচুৱে পৰিচৰ্য্যা আৰম্ভ কৰা
|
||
|
||
|
||
|
||
যীচুৱে চয়তানৰ পৰীক্ষাক প্ৰত্যাক্ষ্যান কৰাৰ পাচত, তেওঁ গালীল প্ৰদেশলৈ উলটি গল ৷ সেয়া তেওঁৰ বাসস্থান আছিল ৷ পবিত্ৰ আত্মাৰ দ্বাৰাই শক্তিৱন্ত হৈ যীচুৱে বিভিন্ন ঠাই সমূহ ভ্ৰমণ কৰিলে আৰু লোক সমূহক শিক্ষা প্ৰদান কৰিলে ৷ সকলোৱে তেওঁৰ বিষয়ে ভাল মন্তব্য দিলে৷
|
||
|
||
|
||
|
||
যীচু নাচৰৎ নগৰলৈ গল ৷ সেই গাৱঁতে তেওঁ লৰালি কালটো পাৰ কৰিছিল ৷ বিশ্ৰাম দিনৰ দিনা, তেওঁ উপাসনা কৰা স্থানলৈ গল ৷ তাত থকা পৰিচালক সকলে তেওঁক যিচয়া পুস্তকৰ এটি নুৰা পঢিবৰ বাবে আগবঢাই দিলে ৷ যীচুৱে সেই নুৰা মেলি তাৰ পৰা এটা অংশ লোক সকলৰ উদ্দেশ্যে পাঠ কৰিলে ৷
|
||
|
||
|
||
|
||
যীচুৱে পঢিলে, “প্ৰভুৰ আত্মা মোৰ ওপৰত আছে, কিয়নো দৰিদ্ৰবিলাকৰ আগত শুভবাৰ্ত্তা প্ৰচাৰ কৰিবলৈ, তেওঁ মোক অভিষিক্ত কৰিলে, বন্দীয়াৰৰ আগত মুক্তিৰ, আৰু অন্ধবিলাকৰ আগত পুনৰায় চকু পোৱাৰ কথা ঘোষণা কৰিবলৈ, চেপা-খোৱাবিলাকক মুকলি কৰিবলৈ আৰু প্ৰভুৰ গ্ৰহ্য বছৰ ঘোষণা কৰিবলৈ মোক পঠালে ৷”
|
||
|
||
|
||
|
||
ইয়াৰ পিছত যীচু বহিল ৷ সকলোৱে তেওঁলৈ চাই আছিল ৷ সকলোৱে জানিছিল যে তেওঁ শাস্ত্ৰৰ যি অংশটো পঢিলে তাত খ্ৰীষ্টৰ বিষয়ে কোৱা হৈছে ৷ যীচুৱে কলে, “মই যি অংশ তোমালোকৰ আগত পাঠ কৰিলো সেয়া এতিয়া সিদ্ধ হবলৈ ধৰিছে ৷” তাত থকা সকলোৱে বিস্ময় মানিলে ৷ তেওঁবিলাকে কলে, “এওঁ যোচেফৰ পুতেক নহয় নে ?”
|
||
|
||
|
||
|
||
ইয়াৰ পিছত যীচুৱে কলে, “এইটো সত্য যে নিজ নগৰৰ লোকে সেই ঠাইৰ লোক এজনক কেতিয়াও ভাৱবাদী বুলি গ্ৰহণ নকৰে ৷ এলিয়া সময়তো, ইস্ৰায়লত বহুতো বিধবা আছিল ৷ কিন্তু যেতিয়া তিনি বছৰ ছয় মাহ বৰষুন হোৱা নাছিল, তেতিয়াই ইস্ৰায়লৰ সেই বিধবা তিৰোতা সকলক সহায় কৰিবৰ বাবে ঈশ্বৰে এলিয়াক পঠোৱা নাছিল ৷ কিন্তু ইয়াৰ সলনি তেওঁ এখন বেলেগ দেশৰ বিধবা মহিলাক সহায় কৰিবৰ বাবেহে এলিয়াক পঠিয়াইছিল ৷ ”
|
||
|
||
|
||
|
||
যীচুৱে আৰু কলে, “ইলীচা ভাৱবাদীৰ সময়ত, ইস্ৰায়লৰ বহু লোকৰ ছালৰ ৰোগ হৈছিল ৷ কিন্তু ইলীচাই কাকো সুস্থ কৰা নাছিল ৷ তেওঁ ইস্ৰায়লৰ শত্ৰু দেশৰ নামান নামৰ এজন সৈন্য বিষয়াৰ ৰোগ সুস্থ কৰিছিল ৷ ” কিন্তু সেই সময়ত যীচুৰ কথা শুনি থকা লোক সকল ইহূদী আছিল ৷ সেয়েহে তেওঁবিলাক তেওঁৰ কথাত অতিশয় অসন্তুষ্ট হৈছিল ৷
|
||
|
||
|
||
|
||
নাচৰতৰ লোক সকলে যীচুক ধৰি উপাসনা ঠাইৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিলে ৷ তেওঁবিলাকে তেওঁক নগৰৰ বাহিৰৰ যি পৰ্ব্বত তাৰ ওপৰৰ পৰা তলত পেলাই মাৰিবলৈ মনস্হ কৰিলে ৷ কিন্তু তেওঁ লোকবিলাকৰ মাজেদি গৈ নাচৰত নগৰৰ বাহিৰলৈ ওলাই গল ৷
|
||
|
||
|
||
|
||
তাৰ পিছত তেওঁ গালীৰ প্ৰদেশৰ মাজেদি গল আৰু এক বৃহৎ লোক তেওঁৰ কাষলৈ আহে ৷ তেওঁলোকে নিজৰ লগত অনেক ৰোগী আনিছিল ৷ তাৰে মাজৰ চকুৰে নেদেখা, খোজ কাঢিব নোৱাৰা, কাণেৰে শুনি নোপোৱা বা বোবা আদি লোক সকল আছিল আৰু যীচুৱে সেই সকলোকে সুস্থতা প্ৰদান কৰিলে ৷
|
||
|
||
|
||
|
||
ইয়াৰ ওপৰিও অশুচি আত্মাই পোৱা অনেক লোককো তেওঁবিলাকে যীচুৰ ওচৰলৈ আনিছিল ৷ যীচুৱে সেই অশুচি আত্মা সমূহক বাহিৰ হবৰ বাবে নিৰ্দেশ দিছিল আৰু সিবিলাক বাহিৰ হৈছিল ৷ সেই অশুচি আত্মা বিলাকে প্ৰায়ে চিঞৰী কৈছিল, “আপুনি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ হয়!” ইয়াৰ সাক্ষ্য পোৱা লোকবিলাক আচৰিত হৈছিল আৰু তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা কৰিছিল ৷
|
||
|
||
|
||
|
||
ইয়াৰ পিছত যীচুৱে বাৰজন লোকক মনোনীত কৰে যাক তেওঁ পাঁচনি বুলি অভিহিত কৰিছিল ৷ সেই পাঁচনি সকলে যীচুৰ লগত আছিল আৰু তেওঁৰ পৰা শিক্ষা লাভ কৰিছিল ৷
|
||
|
||
_এই বাইবেল কাহিনী সমূহ : মথি ৪:১২-২৫, মাৰ্ক ১:১৪-১৫, ৩৫-৩৯, ৩:১৩-২১, লূক ৪:১৪-৩০, ৩৮-৪৪_
|
||
|